معنای تشخیص زودهنگام این است که ما علائم هشداردهنده سرطان را بدانیم تا اگر این علائم را در خود پیدا کردیم به‌ سرعت به پایگاه سلامت یا مراکز درمانی مراجعه کنیم. این مراکز، در صورت مهم بودن علائم، فرد را برای اقدامات تشخیصی کامل‌تر به مراکز مجهزتر معرفی خواهند کرد. اما غربالگری به این معناست که در افرادی که هیچ علامت هشداردهنده‌ای برای سرطان ندارد، به دلیل شرایط جنسی (مثل سرطان پستان) یا سنی خاص (مثل سن بالای ۵۰ سال در سرطان پستان) در معرض سرطان هستند، اقدامات تشخیصی را انجام دهیم. غربالگری بخشی از برنامه تشخیص زودرس سرطان است و به معنی شناسایی بیماری احتمالی ناشناخته با استفاده از معاینه و آزمایش‌های ساده در افرادی است که هنوز علامتی از بیماری ندارند.

البته باید توجه داشت که در حال حاضر روش‌های غربالگری فقط برای بعضی سرطان‌ها انجام می‌شود، زیرا برای این‌که اقدامات غربالگری یک بیماری، در جمعیتی که هیچ علائمی ندارند انجام شود باید آن اقدام، شرایط خاصی داشته باشد. مثلاً غربالگری ارزان و ساده باشد، مقبولیت عمومی و حساسیت بالایی داشته باشد و درصورتی‌که بیماری با آن روش پیدا شد، باید درمان مناسبی برای او وجود داشته باشد که با آن، طول عمرش افزایش‌یافته یا دست‌کم، کیفیت زندگی‌اش بهتر شود. بنابراین فعلاً اقدامات غربالگری برای سرطان‌هایی مثل سرطان پستان، روده بزرگ و دهانه رحم پیشنهاد شده و انجام می‌شود.